Voor een overleden klasgenoot

17 jan 2025 · 3 keer gelezen · 1 keer geliket

Rivaal was ik toen in de eerste klas,

maar later lag ik willoos aan je voeten.

Jij was de primus inter pares pas

toen ik tam afzag van het heilige moeten.

 

Je werd perpetuus en een kompas -

bewonderd, maar geen reus op lemen voeten.

De jaren zestig werkten na als gas

en kritisch ging je in 't wo maar wroeten.

 

Is zelfbewustzijn niet van overmoed

te onderscheiden? Dat vermoeden groeide,

want zo ontstuimig was je levenslust.

 

Bezoek aan reünies bezag je vroed

als sentiment dat zinloos overvloeide.

Uniek en nuchter nam je zielenrust.

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

17 jan 2025 · 3 keer gelezen · 1 keer geliket