Voor mij een thee

"Een thee voor mevrouw en een koffie voor meneer."
"Neen, de thee is voor mij."
"Excuseer meneer."
Jaar in jaar uit word ik geconfronteerd met dit en ik begin het langzaam aan beu te worden. Waarom wordt thee als vrouwelijk geafficheerd? Is het zo moeilijk te geloven dat een man ook een kopje lust? Waarom moet ik mij steeds weer verantwoorden voor mijn keuze?
Kijk, ik verdraag geen koffie. Alleen de geur kan mij bekoren, maar als ik het drink, dan brandt dit goedje een gat in mijn maag. Ik kan zelfs niet tegen de mokka in ijs of gebak.
De vraag is: "Wat is er mis met thee?"
Niets, zou ik zo zeggen, helemaal niets. Het zit tjokvol antioxidanten en andere goeie dingen. Thee werkt kalmerend. Behalve het feit dat de dosis cafeïne zo laag is dat ze de term theïne hebben moeten uitvinden, moet je er ook nog eens rustig de tijd voor nemen om een pot thee op een deftige manier te brouwen. Daarnaast biedt thee zijn consumenten voldoende variaties aan zonder bijkomende toevoegingen.
En dit tot tegenstelling met koffie dat lijdt onder allerlei onzinnige bijvoegsels zoals pompoen, hazelnoot, spicy...
Voor sommigen zijn zelfs die toevoegsels onvoldoende en men snakt naar nieuw ontwikkelde koffies met onttrekkingen. Mijn simpel verstand kan er niet bij dat je het actieve bestanddeel van een goeie kop koffie eruit wilt halen. Ik snap niet hoe een fanatieke koffiedrinker deze vreemde dingen kan smaken.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb niets tegen koffielurkers... Iedereen drinkt wat hij of zij wilt. Helaas zijn er rasechte theewaterhaters die je minachtend aankijken als je rustig aan je theetje sipt.
"Weet je nog? Die goeie ouwe tijd in Boston? Toen hebben we die mietjes een goed lesje geleerd."
Als ik zulke idioten bezig hoor, begint mijn bloed te koken!
"Thee zit vol vrouwelijke hormonen."
"Wat voor smaak zit er nu in warm water?"
"Dat stinkt toch?"
"Ah ja, water met een kleurtje."
En zo gaat dat maar door terwijl ik bittere tranen huil als ze mijn drankje zo de grond inboren. Weten deze mensen dan niet dat thee mijn bakkie troost is? Mijn moment van zen? Het rustpunt van een hectische bestaan dat moet doorgaan als leven?
Jammer genoeg moet ik niet alleen de racuneuze blikken van de koffielurkers trotseren, ook het theevolk houdt iedere handeling met argusogen in de gaten. Aan het oog van de buitenwereld onttrokken, woedt er in het land van de thee een strijd tussen Puur, Melk, Suiker, Boter en Citroensap. Het is moeilijk om je dit voor te stellen, maar deze verdeeldheid heeft al hele generaties, families, gemeenschappen en vriendschappen verscheurt of vernietigd. Het wordt nog een pak ingewikkelder omdat de Melk verdeeld raakt over het Juiste Gebruik. Heel eerlijk snap ik de hele hetze niet, vooral omdat de eindkleur hetzelfde blijkt te zijn.
Enfin, kun je begrijpen dat ik de hele strijd beu ben? De strijd om het stereotiepe beeld? De strijd om pietluttigheden?
"Daarom een oproep voor minder vooroordelen."
Koffie of thee zijn beide hete dranken met genoeg stimulantia om wakker te blijven. Er zijn meer overeenkomsten dan verschillen.
"Ik voer een pleidooi voor minder strijd."
Koffiebonen en theeblaadjes ontspruiten uit de goede Aarde, de enigste planeet met leven erop. Tot het moment dat we leven op een andere planeet ontdekken, moeten we in vrede onze planeet onderhouden zodat iedereen van zijn favoriete kopje kan genieten.
"Smaken verschillen."
Of je nu boter bij je thee of cacao in je cafeïnevrije espresso wilt... drink wat je hart verlangt en niemand kan of mag je dat verbieden.
"Er bestaat niet zoiets als een stereotiep."
Mietjes en vrouwen drinken ook koffie. Stoere mannen kunnen genieten van een sterk kopje thee. Zet je erover! Punt aan de lijn! Enfin, nu weet je het voor de volgende keer. Als ik samen met mijn vrouw iets warms wil drinken... Voor mij een thee.