Overgebleven, datgene ik onaangeroerd nog een enkele blik schenk,
massale berichtgeving over hoe ik met mijn droom schilder
over het reilen & zeilen
van Frederik mijn vriendelijke vriend, zo zouden ze allemaal mogen zijn.
Bevraagd, die ene keer dat ik te laat kwam,
half 7 voorbij gegaan zonder het kleinste besef.
Ik verdraag het echt niet langer
hier te zijn, zonder zang of ziekte
bestaat de vriendschap als een paal
boven water, bedrog in barok.
Best praat en zeur ik overdreven,
want meteen erna volgt de spijt
van een klein kind zonder ambitie.
Ik heb nu eenmaal geen interesse meer
in achterhaalde zaken, zoals de man
die nadat zijn tijd was gekomen, zijn moment de gloire,
toch nog zijn mond opentrok.
‘Behalve leedvermaak valt er hier
echt niets te beleven’, zei de goede gids,
waarna hij vertrok.
En we hebben hem nooit meer teruggezien. Buitensporig gedrag van mannen in pak,
neem me mee in de hoge nood
naar een veilig thuiskomen.