vader start de auto
de Chrysler van mijn opa voelt als een beer
vals wit leer
echt ben ik
echt is mijn broer
echt is mijn zus
ook echt zijn onze tanden achter het gordijn
van onze glimlach
achter de tong in onze kleine mond
het speeksel van een kinderlied
we spelen met een vingerkoot
jurkjes blijven liggen op schoot
een broek bevat geen knie, geen tweede knie
vader ziet de ja! van opa in de achteruitkijkspiegel
de zee is niet verder dan een autorit
opwindend is de trein van ons samenzijn op de achterbank
vrij zijn de blinde straten waar we lijken doorheen te kijken
vrij zijn de slapende steden waar we lijken te ontwaken
vrij zijn de hoge golven waar we lijken af te glijden
vader stopt de auto midden in zee
de Chrysler van mijn opa zinkt als een heer
de ja! van opa drijft na een stranddag boven