laat mij los, laat mij gaan
jij die ooit het potlood was
boven het blad waar mijn ideeën vorm kregen
niet in bedwang kon houden
uit zichzelf de woorden vormde
geen tussenkomst duldde
het was nog niet gezegd
en het werd geschreven
zonder beredeneerde volzinnen
die onnatuurlijke wansmaak nalieten
en het gevoelen niet treffen
neen, zo gleed het niet
het waren voltreffers waar ik zelf van verschoot
zo op papier gekomen zonder bewegen
het stond er
dat was jij
maar laat me nu los, laat me vrij
geef mij mijn vrijheid om te doen
ook uit mezelf, zonder tussenkomst
zo, zonder nadenken, met emotie
kracht die je voelt
wanhoop die er is
geeft me het idee vrij te zijn
geef me het genoegen een beslissing te kunnen nemen
laat me los en laat me zoeken
zonder jouw bemoeienis of dwingelandij
jouw visie hoort er niet meer bij
laat me vrij, ik wil mijn eigen weg gaan