Geen nieuwjaarsbrief,
ze lijkt te veel op de oudejaarsbrief en
dat maakt van mij een mezelf bestolen dief.
Veel reflecties en vage inzichten
waarover ik U nu niet ga berichten
Ik rommel wat tussen mijn gedachten
zou ik die kerstboel nú opruimen
maar ik ben lui, dus nog even wachten
Zo gebeurt het dan weer, te veel woorden
als u dat zou weten, help me enkele vermoorden (die woorden)
Dus duik ik nog even onder
ik leg het niet uit, als u me ergens ziet
draai u om of met een grote boog om mij heen
vertrouw me, ik kom wel terug, stop met dat gedonder!
Ik loop nog graag eens in de regen
daar kom ik gelukkig geen kaders tegen
alles wat ik daar zeg, wordt mooi gezuiverd
het kan bestaan en niemand die er dan van huivert
Ik zie het wel, het gaat altijd over Mie, mezelf en ik
wat ik echt zou vertellen, interesseert Niemand een sikkepit
tenzij het mooi gekaderd is, op Insta past, Smoelenboek of Tiktok zit
Er rest mij nog nu nog één vraag:
“Kan iemand me vertellen waar Niemand is? Liefst nog vandaag!”
AMK