Wat als het hart niet klopt zoals de liefde voorspelt
wat als
het trage slaan van de tijd
suizend in je oren,
doet vergeten wat is en niet gezien wilt worden.
Als het lome ritme zo een pijn doet
en de leegte niet te vullen is,
ook al bonken alle vonken in het rond,
wat dan te doen met de overvolle vurigheid
van woorden die doof zijn.
Wat als dit, mijn lief, onze aders doet stollen.
Jij te traag
ik te snel
samen vergeten hoe het altijd heeft gesmaakt.
De stilte tussen de slagen is mijn dood.