Een heel leven ligt besloten
in dit ene Nu
waar ik
kop
noch
staart
aan krijg.
Telkens weer
verdwijnt zijn melodie
geruisloos
in het nulpunt
van het ogenblik.
Hap. Slik. Tik. Ik
wik en weeg het moment
als een rechter
of een vechter
die van klokken
tikken krijgt
en wil terugslaan.
En die steeds meer
en beter zwijgt
de taal van nu
te verstaan.
siegert.