hier heeft het niet geregend. hier is droogte
heel gewoon. ze brandt in je keel. hier wonen
intelligente mensen naast blinde termieten.
ze houden de bruidsvlucht kort, bewaren hun
negatieven in de grond, gieten er energiedrankjes over
zodat de wreedheid in het groepsportret vervaagt.
paardenstaarten vervangen het dotje, vegen de hitte weg,
de vertroebeling van de geest.
ze hebben lak aan verhalen.
het drukkende landschap monteert uit zichzelf zandstormen
en shots tot een gruizige mare terwijl we erbij staan,
gevaar lopen als we herkend worden met onze negen levens.