De armen krijgen altijd voorrang,
In gedachten maar niet in omgang,
Dat merk je aan het pauvre regeringsvoorstel,
Geen woord noch plan enkel een doodskus,
Sociale werkers trekken weeral aan de wanhoop bel,
Politici blijven staren naar de tjokvolle ideeënbus.
Maar als het over de welvaart gaat,
Inkt tekort en het papier zo schaars geraakt,
Zij weten het geld wel te vinden, makkelijk te raden,
Zij zijn het gewoon om in hun eigen welvaart te baden.
Onmiskenbaar snel komen de besparingsplannen,
Met grijns op het gezicht door de koning ontvangen,
Brommende Bart is zo trots om in de geschiedenis te treden,
Met een visie die onze gemeenschap niet kan eren.
Silex
Uit een andere dimensie.
Schilderij: The Poor and the Rich by George Grosz