De wijze eik wijst de zuiderwind het zuiden toe, waaronder de tent waarin wij slapen ook al zijn we nooit echt moe. De geesten die we riepen plukken vijgen voor de lijm die ons plakt aan dit huis waar vele vleermuizen zijn. Er is een kamer van de wijn, waar wij, als kinderen, niet komen. Waarbinnen zonnevelden bloeien met o-zo grote wolken. Er zijn muizen in het bad, dus we zwemmen in de vijver, naast de kikkers en de krekels die het onweer voelen stijgen. De doorheen de tent geprikte gaatjes dienen als sterren in de lucht, en morgen zullen ze ons waken doordrenkt in sap van vijgenvrucht. Op blote voeten voel je meer, van de biotopen in het gras, dus bewandelen we velden tot tenen een zijn met zijn as. En wanneer de honden blaffen en de avond dreigt te komen, verstoppen we ons voor levenszin onder de stem van wijze bomen.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.