Wil dat ze me de mond in de bakens van hun grenzen ingieten
Die in al hun willekeur tussen mijn bloedrode lip en andere lip verdagen
Tot een specialisatie van dezelfde kwalen enzovoort enzovoort
Tot alles weer gevuld en krampachtig geschud kan worden tot ook ik bruis
En mezelf pauzerend
Wil ik ook datgene doen twijfelen dat van tevoren al quasi onherkenbaar gloeide
Van bekwaamheid: “ik heb het hier onder controle”
Waar het hem om gaat is moeizaam de heil spraakzaam maken
Dus maai me maar omver voor kwetsuren zijn we bemand
Ze gieten oevers vol maar mij niet