Achter het gordijn
Zou het kunnen
Sneeuwen.
Je laat je gedachten de vrije loop.
Versnippert wat niet belangrijk is.
Je volgt de ondoorgrondelijke wegen
Van de Tao,
De ongeschreven wetten,
Tot waar de wereld stiller wordt.
Het 'ik' zichzelf los kan laten.
Overgaat van zij, in ons, in wij.
Je kent de haarspeldbochten van het hart
In dit vlakke land met zijn vale kleuren.
Zijn slikken en zijn schorren.
Zie de korte aren van het koren.
Krom je schouders om de vruchten te
Beschermen.
Achter het gordijn
Zou het kunnen
Sneeuwen.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.