Daar staat het felrode fietsje, nog altijd vol verwachting
tot iemand het wil leren rijden.
En kijk nu, stiekem is het volgeladen houten treintje
vannacht van spoor gewisseld.
In de kinderstoel zit favoriete knuffel, zo’n knuffel
die bij de eerste kou snel een warme trui aantrekt.
Tekeningen met stoepkrijt in volle zon: ze zullen niet zomaar vervagen.
Geloof dat maar vast!
En met stapelblokken bouwen pop en beer elke ochtend
een vers verzonnen wereld.
Zo van die dingen die nog dagelijks kleine histories doorvertellen,
als warmhartige briefjes
van heel ver weg naar huis gebracht.