Of ik witte gaten aantref?
Ik ben de atleet die na ontlasting
en zonder ontbijt zijn goede vorm
voelt wanneer hij hardlopen gaat,
de claustrofoob in de gym
wie zuurstoftekort overvalt en die
panisch een tochtige gang in rent,
de vrouw die in de vroege herfst
haar stappenteller vergeet en haar hart
aan de kleuren in het park ophaalt.
Ik vond een gat van extase,
een kraaknette leemte,
een lege plek van vergetelheid.
Ook de bedaagde Hertmans ben ik,
die ze in Fellini's '8 1/2' herkent.
Carla en Louisa jagen Guido op.
Carla voorkomt een kogel door zijn hoofd,
in de circusparade danst hij met Louisa,
bij de bron blijft droomvrouw Claudia.
Of in Ensors ballet 'Jardin d'Amour',
zacht sinister visioen, paarlemoer
met open plekken, rafels in het wit.