"ga je trouwen ? "vroeg Reinaard smalend.
Elize kromp ineen, staarde naar het boeketje seringen in haar handen. Wat had ze graag de bloemen in z'n mond gepropt tot hij stikte. "nee!" antwoorde ze kort en stapte ervandoor zo snel als haar voeten haar konden dragen.
reinaard keek haar na: loop maar meisje, dacht hij, je zal niet ver geraken.
Zijn plan was waterdicht, het kon niet misgaan." En als Elize dan toch haar mond zou voorbij praten , doe ik haar wel zwijgen, op mijn manier" mompelde reinaard.