Gisteren voor het rode stoplicht
Zag ik mezelf als kind
Dat de hand van papa vasthoudt
Een ferme, warme hand
Het mannetje sprong op groen
Het kind liep huppelend over het zebrapad
Ik sjokte met mijn stok naar de overkant
Een oude, knoestige stok, ooit van papa.
Het kind draaide zich ineens om
Ze lachte. Ik lachte terug.
Toen trok papa haar een meter vooruit
de rode schooltas bungelde op haar rug.
Nog voor ik de overkant veilig
had bereikt, sprong het licht op rood.
Ik kon het leven niet meer bijbenen.
Papa in de hemel stak zijn hand uit.