zegt een stem:
vergeet de wolken niet,
de melkwitte wolken in een hemelsblauwe lucht
ga naar buiten
beantwoordt de zonnegroet van een nieuwe dag,
geef je lichaam de adem terug die het werd ontnomen
strek je handen uit naar iemand die letters bij zich draagt,
letters waarvan je weet dat ze traag op je tong zullen smelten
schik je vleugels
en wanneer de zee het land en de avond de dag heeft uitgewist,
schudt dan je haren los