‘Koffie, koffie, lekker bakkie koffie
Wat knapt een mens daar van op…..’
De (letterlijk) grote Nederlandse schlagerzangeres Rita Corita werd éénentachtig en zong haar hit wel duizenden keren.
In de Andes woonde in de jaren zeventig een vrouw die meer dan honderdtwintig jaar oud was.
Ze dronk sinds haar tiende levensjaar elke dag zwarte koffie. De laatste honderd jaar liep die dagelijkse consumptie op tot om en bij de twee liter. Ze rookte ook de pijp. Maar dat deed ze pas veertig jaar. Ze begon ermee toen haar man zaliger stierf op tachtigjarige leeftijd.
Tijdens een uitstap naar Nederland kwamen wij ooit uit een restaurant in ’s-Hertogenbosch, waar wij warempel lekker gegeten hadden. Even verderop stond voor een koffiebar een bord op de stoep met het opschrift:
‘Welkom in onze koffiebar. Hier drink je de vieste koffie ooit. Onze koffie is bar slecht. Je bent gewaarschuwd!’
De bar zat stampvol. Er kwam een groep jonge mannen naar buiten. Duidelijk landgenoten. Ze brulden: “Beikes - niet te zuipen, dat brouwsel!”
Gelukkig was het menu in de vorige zaak ‘met koffie toe’, en die had ons best lekker gesmaakt.
Toch vonden we dit bord één van de beste reclamestunts ooit.