De zomer is in het land. Gelukkig maar, want dat was toch niet de lente waarop we gehoopt hadden, hè? Dat de zomer hier met zijn schattig bestickerde reiskoffertje is aangekomen en tijdelijk z’n intrek heeft genomen in de kleine Airbnb die het gehucht België op planeetvlak voorstelt, brengt heel wat meer met zich mee dan je zou denken.
Zoals daar zijn: ijsverkopers die van de ene dag op de andere meer poen dan bollen stracciatella scheppen, waardoor je die gammele crème glace-karretjes plots met een spoiler ter grootte van een surfplank of met 24-inch velgen en volledig gewrapt in bladgoud voorbij ziet cruisen. Deze week meldde kwaliteitskrant Metro nog dat in Smeerebbe-Vloerzegem de eerste ijsventer is gesignaleerd die raketten en versgedraaide vanille verkoopt vanuit een spiksplinternieuwe Bentley. Wees er maar zeker van dat er nog veel van die hoorntjesvullende nouveaux riches zullen volgen.
Anderzijds zijn er ondertussen al heel wat ijsmarchanten die zelfs ’s nachts blijven rondrijden om aan de vraag te voldoen, waardoor het aantal burnoutgevallen in de bevroren goederensector nog nooit zo hoog lag als de laatste maand, aldus Metro. Zo liet de krant een ijsjesverkoopster aan het woord die elke euro van haar pas verdiende fortuin overhad om haar vroegere job en leven terug te krijgen. ’Wat zou ik graag weer grootouders achter mijn rug tegen hun kleinkindjes horen fluisteren: ‘kijk kleine Olivia, dat is wat er gebeurt als je op school niks anders doet dan met je flamoes over je stoel schuren tot het tintelt achter je oogballen.’ Nu heb ik geen tijd meer om nog te luisteren naar de mensen. Alles zou ik ervoor geven om wat minder populair te zijn en geen dagen van 26 uur meer te moeten draaien.’
Wat de zomer ook met zich meebrengt, zijn die – op het eerste zicht – flapdrollen die tien minuten nadat ze een gebouw zijn binnengewandeld nog altijd met een zonnebril op hun neus rondlopen. Ook daarover schreef het Belgisch Instituut der Onderzoeksjournalisme Metro een uitgebreid artikel. In het stuk opperen homeopaten dat ongeveer 23% van deze mensen lijdt aan een ernstige vorm van Non-Excusatoire Divaïtis, een ziekte die, desondanks de jarenlange inspanningen, nog steeds niet erkend wordt binnen de traditionele geneeskunde. Alternatieve geneespriester Samuel F., zelf ook een divaïtis-patiënt: ‘Ik ijver al jaren om deze ziekte officieel te laten registreren, zodat de kosten van de, vaak dure, merkzonnebril door het ziekenfonds terugbetaald worden, maar de huisartsen willen er niet van weten. Elke dag brand ik minstens 5 oorkaarsen en bid, maar zelfs dat heeft, raar genoeg, geen effect.’
Daarnaast zijn er nog andere mogelijkheden waar je niet altijd bij stilstaat. Zo kan het dat de persoon achter de getinte glazen zichzelf in die tien minuten van ogenschijnlijk onverklaarbare arrogantie heel even geen lelijke, domme, wandelende verspilling van perfect werkende organen voelt. Ga jij ‘m dat afnemen? Vergeet ook hen niet die een sponsordeal met Ray-Ban sloten en de contractuele verplichting aangingen om de zonnebril, ongeacht weer of lichtsterkte, minstens 4 uur per dag te dragen. Want ook influencers verdienen begrip en zijn veel meer dan de aandachtsgeile, leeghoofdige, frontcamera verslijtende, zuurstof misbruikende, fantastische levensstijl fakende, nog veel onzekerder dan hun volgers blijkende, zichzelf als merk verhoerende reclameborden waarvoor velen ze afschilderen. Een laatste verklaring is dat de man of vrouw in kwestie blind geworden is na de vorige keer dat je hem of haar zag. Zoek in dat geval om zeker te zijn naar de nieuwe aanwezigheid van een hond, stok of – als het een vrouw van 50 met een uitgedoofd seksleven is – een boek van Santa Montefiore in braille.
Gelieve aan dit alles te denken, de volgende keer dat je je collega met zonnebril op ziet aankomen op de negende verdieping van je werk, vóór je hem of haar uitkajoetert voor mislukt Zalando-model en met een emmer lopende kak overgiet. Ga beter zelf eens naar buiten, met of zonder zonnebril, adem in en geniet ervan nu de zomer eindelijk in het land is. Best stel je jezelf ook nog even de vraag of het niet gezonder is voor jou om ergens te gaan werken waar er niet altijd een emmer lopende kak binnen handbereik staat. Er zijn nog wel wat knelpuntberoepen waarmee je onze maatschappij uit de nood helpt, zoals verpleegkundige, seniorenpijper, mongolenrukker, regeringsarchitect en als meest recente op de lijst, ijsverkoper.