Zomerpijn

15 aug. 2019 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

na je laatste woorden wordt het leeg in de tuin

staar ik naar een goedkope zonnecellenlamp 

die alleen maar een futloos zweem verspreid,

zwakke schijnsels in een klein reactorvat.

 

op dit uur zijn cicaden klaarwakker,

wrijven tegen hun lijfjes aan, begrijp goed wat ze

gonzend aan kant willen hebben, in rust willen

laten, opdat het een nacht als deze niet groter maakt.

 

straks leggen ze schilden af, trekken een verse t-shirt aan

en maken zich vrij,  oliën zacht neuriënd uitrusting in, 

niet één veld of beemd

dat in het nalicht slecht zal slapen.

 

ik kan je moeilijk bereiken, maar heb ze stomweg gevraagd

die plaats in het hoge gras aan te wijzen,

de plek die ons komende dagen zou kunnen vertellen 

of er nog genoeg halmen zijn om aan vast te houden.

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

15 aug. 2019 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket