Zonder titel

15 mei 2016 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

In dit huis

zijn er geen onschuldenaars,

want iedereen doodt hier wel iets

al is het de tijd van voorheen uit verveling.

 

Dit huis is een perron

waar men geduldig wacht

op een trein die al eerder kwam

en nu stilstaat met technische problemen.

 

In dit huis

hoor je kinderen nog schreeuwen

voor moeders die hun vriendelijk negeren,

met te veel make-up en korte rokken

wachtend op onmoordzuchtige Canadezen.

 

Dit is de hemel...

 

Of

is het gewoon een kankergezwel?

 

Of

is het je hand op mijn schouder?

 

Of

...

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

15 mei 2016 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket