later op de avond had ze haar hart in
het geniep als kruisspin verkleed en veilig ingestopt
zolang er nog wat van de rode wijn was overgebleven
moest het wel vol te houden zijn
dat vond ze toch
en het begon haar ineens te kwellen dat haar hormonen
begonnen op te spelen en dat ze haar beste
bedoelingen verder nooit echt
had
bewaard
achter die niet te snijden schaterlach
van haar die zich zo snel had ontvouwd
dat ze haar eigen monsterverzen niet
meer kon ruiken
niet meer kon zien welke geluiden er
langs de rotsen naar beneden rolden
en steevast verzeepten tot dat ene restje
stomme losse subversieve
liefdesvlek