Een smurfensnoepje plakt tegen het raam van de overvolle bus. ter afleiding van de bedrukte sfeer, blauw en wit. Ik vergeet het knopje van mijn camera in te houden bij het oprollen van mijn opgeschoten rolletje. Ik weet dat het licht mijn foto's deed verdwijnen. toch zal ik ze straks ontwikkelen. zwarte vlakken vallen over herinneringen heen. Ik troost mezelf met het idee dat ik de momenten ten minste geleefd heb.
Ik word betrapt op iets wat ik niet ben. Ik betrap mezelf op ongeduld, ondoordachtheid, paniek. Mijn Baas helpt me en ziet op mijn scherm verschijnen dat ik mijn headset gebruik om podcasts te beluisteren. We zwijgen. Ik klik wel 3 keer zenuwachtig fout.
Mijn menstruatie is al 24 dagen te laat. De test zegt "niet zwanger". Mijn hoofd zegt "welles", alles gaat fout. Ik zeg enthousiast ja wanneer ik nee voel. Ik wring en wring en wring. Ik ben een dikke kurk in de dunne hals van een fles wijn. Ik wacht met barsten tot ik lekker wordt. Maar ik voel me zuur en vervallen, zoals de wijn die ik uit de kelder stal toen ik 13 was. Die zo vies was dat ik 'm zelfs niet achterover kon kappen, gewoon om zat te worden.
Zorgvuldig kies ik de druiven zonder schimmel of bruine vlekken. Ik keek nogtans door het bakje toen ik ze in mijn mandje legde.
Ik wil naar huis.