Mijn PH waarde is niet meer wat het is geweest.
Een oplettende lezer leest mijn verhaal
in de lijnen van mijn gezicht.
De laatste resten van mijn goedgelovigheid
stremmen mijn slokdarm.
Mijn adem ruikt naar Zuur.
Alle suikers om te verzoeten vreet je gulzig bij me weg.
Op zondagavond als je gaat
je weekendtas in het zicht.
tel ik ongezien de gaten in het Tienen suikertjes pak
inventaris van de schade.
Mijn tong smaakt naar Zuur.
Een weekend van ingehouden woede
om wat je hebt gedaan.
Volgende zondagochtend vraag ik jou opnieuw:
"3 suikertjes in de koffie, lief,
is dat niet wat teveel?"
Er komt nooit een antwoord op die vraag.
Ik schrijf je nieuwe wachtwoord op en slik.