02/03: 'Nooit meer Mark' van Gabriel Rooms

Bette Westera schrijft verhalen, gedichten en liedjes voor iedereen die ze wil lezen of voorlezen. Van prentenboeken tot piratenverhalen, van spannende non-fictie tot versjes voor peuters en kleuters, van filosofische gedichten tot verdichte dierenverhalen voor jong en oud. Naast zelf schrijven, verzorgt ze ook vertalingen van kinderboeken. Enkele van haar recente werken zijn ‘Later als ik groot ben’ en ‘Seks is niks geks’. 

Tijdens jeugdboekenmaand is Bette op zondag 6 maart te gast in bibliotheek Permeke in Antwerpen waar ze samen met lezers vanaf 6 jaar het leven op een piratenschip ontdekt.

Bette Westera tipt deze week Nooit meer Mark van Gabriel Rooms. 

‘Dit is geen poëzie,’ zei een collega-dichter laatst met grote stelligheid over een van mijn gedichten, ‘dit is een krantenartikel.’ Ik begreep wat hij bedoelde, al vragen sommige onderwerpen in mijn beleving om een meer prozaïsche stijl dan andere. En wat is er nu prozaïscher dan een doodgezwegen bombardement dat door een fout bij het invoeren van de coördinaten een woonwijk verwoest in plaats van een vijandige legeropslagplaats (want daar ging mijn gedicht annex krantenartikel over). Metaforen zijn mooi, maar ze kunnen de werkelijkheid ook op onaangename wijze verhullen. 

In Nooit meer Mark is hier geen sprake van. Het is een zowel realistisch als poëtisch verslag van wat zich heeft voltrokken in een straat waar blaadjes waaien als gieren. Waar heipalen behalve trommelvliezen ook dromen vernielen. Waar de teddyberen kapotte ogen hebben en waar mensen leven zoals Mark, die niet langzaam vergrijzen, maar kiezen voor aardedonker en zwart. 

Onverholen taal. Geen gewichtigdoenerij, maar begrijpelijke beeldspraak, toegankelijk, klankrijk en zintuigelijk. Als lezer voel je gene zijde wenken, ook in straten waar de teddyberen nog heel zijn. Maar eens komt de nacht, altijd. Dan zal iedereen de beren op de weg in hun kapotgeschoten ogen moeten zien.

Foto door Robert Elsing