15/02: 'Een egeltje vervelt' van Bernd Vanderbilt
Daniel Billiet is al jarenlang een vaste waarde in het veld van de kinder- en jeugddichters. Hij publiceerde een tiental jeugdbundels, enkele bloemlezingen en verhalen en is gedreven docent creatief schrijven. In die hoedanigheid leidt hij voor Creatief Schrijven vzw elke zomer Poetry Summer Academy; in 2023 alreeds de veertiende opeenvolgende editie!
In maart 2023 verschijnt bij De Eenhoorn 'Wees welkom boven op mijn beste hoed', een poëziebundel met een uniek concept, vier jeugddichters schrijven elk nieuwe gedichten bij een aantal iconische gedichten uit de Nederlandstalige canon voor volwassenen.
Daniel Billiet tipt deze week 'Een egeltje vervelt' van Bernd Vanderbilt.
"Dichters proberen soms stoutmoedig te concretiseren wat gewone stervelingen in een vage opwelling wel eens bedenken en dan als te gek voor woorden wegwuiven: een inventaris van mogelijke stiltes oplijsten. Voor dat soort boeiende experimenten moet je natuurlijk bij de dichters zijn.
In 'Een egeltje vervelt' - wat een schattige en visueel aantrekkelijke titel! - gaat de dichter uiteenlopende stiltes 'voorzichtig oplijsten'. In de eerste strofe, een soort intro / proloog, formuleert de dichter zijn ambitieuze doelstelling. Voor een gedicht is een inleiding eerder af te raden, maar alla er bestaat geen wetgeving over.
Behoorlijk sterk staat de dichter in de tweede strofe euh stil bij 'de stilte van de kille steen / waarop men graag de hemel prijst.' Toch verrassend dat de dichter eerst bij het graf en de dood halt houdt in zijn zoektocht naar allerlei stiltes. Als je het gedicht tot het eind leest snap je waarom: de dichter kiest voor het leven en niet voor de dood. In de innige slotstrofe getuigt de dichter van zijn liefde voor zijn geliefde, zij aan zij liggen 'terwijl mijn ziel vervelt / in dat verhaal door jou / slechts met gestreel verteld/
Het ritmisch vlot lopend gedicht telt tien strofen en schetst een proces van inzoomen. Vanuit het gemijmer bij een graf, over de stilte 'voor en erna', over de stilte na de storm als 'de stam zijn juiste hoek weer vindt', over de stilte in een oog tot de innige stilte bij de geliefde.
Het gedicht wordt gekenmerkt en gedragen door enkele heel visuele beelden, zoals 'eerst vlucht alsnog een blad / aarzelt soms een egeltje'.
De lezer die denkt op het eind van het gedicht het egeltje in zijn bloot gat te zien staan, moet ik... o nee, spoiler alert!"