17/08: 'Peperbollen op de bodem' van Bernd Vanderbilt

Siel Verhanneman is schrijver en dichter. Ze kan het als geen ander: met weinig woorden veel zeggen. Met haar instinctieve poëziedebuut in 2016 'Als ik stil ben heb ik een bos in mijn hoofd' maakte ze angst, verdriet en rouw wijd bespreekbaar. In 2019 verscheen haar debuutroman 'Of iedereen gaat dood'. De roman kreeg drie sterren in Focus Knack en vier bollen in NRC. In januari 2022 publiceerde ze haar derde bundel 'Wat nu met het licht dat binnenvalt'. 

Siel Verhanneman tipt deze week 'Peperbollen op de bodem' van Bernd Vanderbilt. 

"Ik lees deze tekst op de laatste dag van mijn eerste échte zomervakantie met mijn dochter en mijn vriend. De tekst van Bernd Vanderbilt verzacht die heimwee om het einde van die zomer. De auteur legt op een filmische manier een warm en broeierig moment vast. Het stelt me altijd gerust als ik zie dat een kunstenaar erin slaagt zo’n moment in woorden om te zetten.

Bernd strooit met mooie beelden die bij mij snel bepaalde herinneringen oproepen en bewijs leveren van zijn scherpe oog en zijn zachte hart: de peperbollen op de bodem van de pot, de horizon is ver voor onze benen.

Bernd schrijft erg zintuigelijk, ik proef zelf het mosseltje en ik zie haarscherp de rode lichtjes in de verte. Bovenal houd ik van de passende vorm die Bernd hier hanteert. De vorm die zich zowat tussen proza en poëzie situeert. Ik zocht een auteur om hem mee te vergelijken en ik vond die niet. Het sterkt me in de idee dat de auteur zeker al zijn eigen stem heeft gevonden.

Dat dit prozaïsche gedicht uit een reeks ‘kleinood’ schijnt te komen, stemt me alleszins nieuwsgierig naar de andere stukken."

© Thomas Sweertvaegher