Tip van de week

26/08: 'Juli' van Marieke Ornelis

Peter van der Graaf is docent creatief schrijven in het Basisjaar Literair Schrijven van Creatief Schrijven vzw en bij Schrijven & Schrappen. Eind vorig jaar bracht hij zijn debuutbundel 'Daarzegger' uit. Momenteel werkt hij aan een toneeltekst en het vervolg op 'Daarzegger'.

 

Peter van der Graaf tipt deze week 'Juli' van Marieke Ornelis

"Ik hou van lange gedichten. En van korte. Ultrakorte. Poëtische oneliners. Ik hou van gedichten waarin dingen gezegd worden door ze niet te zeggen. Gedichten die je vragen wakker te blijven. Vanaf de eerste regel. Die beelden oproepen die je nog niet kent en toch herkent. Gedichten die niet rijmen en tegelijk bol staan van het rijm. Contrasten en tegenstellingen. Van die gedichten.

'Juli' van Marieke Ornelis is zo’n gedicht. Het gedicht laat je Juli (vrouw of maand?) zien die balanceert op kantelende perrons. Die openligt, buiten beeld. Die langzaam maar zeker een braakliggend terrein wordt. Op wankele waterverfbenen laat Marieke de beelden in elkaar overvloeien. Nat in nat. Breekbaar.

Het prettige van Azertyfactor is dat je vaak meer werk van een schrijver kunt vinden. Uitgespreid over het afgelopen anderhalf jaar, postte Marieke Ornelis 19 gedichten. Niet als een bombardement, maar als oogdruppels. Als lichtpuntjes.

Het is fantastisch om door het werk van Marieke te bladeren. Om ragfijne lijnen te ontdekken in en tussen de gedichten. En om te zien hoe – vanaf nu – haar gedichten steeds meer ‘likes’ en volgers krijgen. Dat moet wel. Kan niet anders!"


Gerelateerd

Tip

Juli

Juli   Gulzig Ze vraagt je om wakker te blijven Op wankele waterverfbenen bekijk je haar blauwe plekken Het is tijd om te vertrekken Afscheid na afscheid, rug aan rug Ze vermijdt haar spiegelbeeld Balanceert op kantelende perrons   Denkt Hoe wij om elke hoek loeren Voor het donker thuis zijn Vloeken tot we niet meer kunnen  ademen Elkaars tenen tellen Vertellen over vroeger Elkaar geloven Beloven elkaar vrij te laten maar nu Nog niet   Neemt alles persoonlijk Neemt alles aan Neemt alles Wordt gulzig genoemd Draagt deze naam met trots Trekt elke dag een nieuwe onderbroek en oude gewoonten aan Bouwt forten in haar hoofd Jouw woorden begraaft ze  onder haar nagels Ze proeft ze als ze aan haar vingers likt   Vergat haar adres vier keer Leert het kantelen niet meer te voelen Ligt hier nu al een tijdje Vergeet iedereen  Uit het zicht Ligt open Ze is braakliggend terrein geworden Volgt de boog van de zon met haar navel   Droomt Hoe wij de bebouwde kom doen schommelen Indommelen buiten onszelf Buiten de perken Het wordt al licht Ik steiger wanneer je te dicht komt Vraag je om het toch te doen Het   wordt   al   licht   De stad is een eiland Iedereen daar spoelt af en aan Je kan de lucht er dragen als een donsdeken En alles is er oranje  g l o e i t De mensen daar hebben moeite met Evenwicht Zwichten snel voor kleine zonden Ze willen gevonden worden Gekoesterd Ver verwijderd van het vaste land   Zingt Hoe wij in elkaars armen Hoe wij kwijt Hoe wij altijd afscheid Hoe wij bang Hoe wij nog zo jong Hoe wij zacht Hoe wij heerlijk ongelukkig Hoe wij nukkig Hoe wij in het water Hoe wij aan land Hoe wij licht worden

Marieke Ornelis
258 7

Gepubliceerd op

26 aug. 2020