Marieke Ornelis

Gebruikersnaam Marieke Ornelis

Teksten

Tip

Juli

Juli   Gulzig Ze vraagt je om wakker te blijven Op wankele waterverfbenen bekijk je haar blauwe plekken Het is tijd om te vertrekken Afscheid na afscheid, rug aan rug Ze vermijdt haar spiegelbeeld Balanceert op kantelende perrons   Denkt Hoe wij om elke hoek loeren Voor het donker thuis zijn Vloeken tot we niet meer kunnen  ademen Elkaars tenen tellen Vertellen over vroeger Elkaar geloven Beloven elkaar vrij te laten maar nu Nog niet   Neemt alles persoonlijk Neemt alles aan Neemt alles Wordt gulzig genoemd Draagt deze naam met trots Trekt elke dag een nieuwe onderbroek en oude gewoonten aan Bouwt forten in haar hoofd Jouw woorden begraaft ze  onder haar nagels Ze proeft ze als ze aan haar vingers likt   Vergat haar adres vier keer Leert het kantelen niet meer te voelen Ligt hier nu al een tijdje Vergeet iedereen  Uit het zicht Ligt open Ze is braakliggend terrein geworden Volgt de boog van de zon met haar navel   Droomt Hoe wij de bebouwde kom doen schommelen Indommelen buiten onszelf Buiten de perken Het wordt al licht Ik steiger wanneer je te dicht komt Vraag je om het toch te doen Het   wordt   al   licht   De stad is een eiland Iedereen daar spoelt af en aan Je kan de lucht er dragen als een donsdeken En alles is er oranje  g l o e i t De mensen daar hebben moeite met Evenwicht Zwichten snel voor kleine zonden Ze willen gevonden worden Gekoesterd Ver verwijderd van het vaste land   Zingt Hoe wij in elkaars armen Hoe wij kwijt Hoe wij altijd afscheid Hoe wij bang Hoe wij nog zo jong Hoe wij zacht Hoe wij heerlijk ongelukkig Hoe wij nukkig Hoe wij in het water Hoe wij aan land Hoe wij licht worden

Marieke Ornelis
258 7

Bergbeest I & II

Bergbeest I   Je hoopt iets te vinden Dat er waarschijnlijk altijd al was Iets dat perfect in je navel past Maar dan groter (Is mijn theorie) Of je hoopt gevonden te worden Zomaar op straat En dat iemand zegt “Ik ben al tijden naar jou op zoek Nu kunnen we verder”   Het is hoe je kijkt Hoe alles uiteindelijk blijkt net niet genoeg te of veel te veel Hoe je de veren van je vleugels verloren denkt (Ik kan aan komen zetten met was zoveel ik wil) Hoe de gedachte dat je dingen te verliezen hebt je doet verdwijnen   Je rook eens aan een meisje Aan haar hals Was plots niet meer zeker van wat je daar te zoeken had Waar je op hoopte (Ik denk: iets vinden voor je navel of gevonden worden op straat maar het kan ook iets anders zijn geweest zoals het bergbeest - daar kom ik misschien nog op terug) En of ze wel jouw soort was   Haar hoofd ligt de laatste tijd vol met zandzakken Overvol Ze houdt zich voor het gemak graag van de domme en vergeet ondertussen voor het gemak haar naam Mensen zeggen wel eens dat met haar niet te praten valt of niet echt Daar verontschuldigt ze zich voor Ze valt vaak maar  Niet samen met zichzelf   Ze weet dat jij wel samenvalt (In de mate van het mogelijke) Ze vindt het onmogelijk om in jou geen homo universalis te zien hoe graag ze ook stiekem heel af en toe stilletjes op je zou willen neerkijken Elk mens verdient medelijden (In de mate van het fatsoenlijke) Als ze naar je omhoog kijkt moet ze denken aan Icarus en dat maakt haar bang Ze verstopt de was voor de veren achter het behang   Jij bent simultaan god en aanbidder Heel af en toe ook gewoon mens maar dat staat je minder Boetseert wolken doet klei zweven Even lijkt het alsof alles verbonden  En niets gevonden Omdat het er al is     Bergbeest II   We verhuizen later naar een berg die ook een beest is Die elk moment kan vertrekken Dan kreunen de bomen Schokt de grond Wij gezellig mee Of we bergen verzetten Of de berg zichzelf  Is uiteindelijk niet van belang              

Marieke Ornelis
94 1
Tip

Muze

Als ik een muze had zou jij het zijn Zou ik schrijven over Hoe jij je gedachten om geweien vouwt Hoe koperdraad je lijf dooradert Hoe je soms de werkelijkheid nadert Maar nooit raakt Horizontale asymptoot Horizontaal over elkaar Ik ben nooit goed geweest in wiskunde We bevinden ons ergens tussen nul en oneindig   Zou ik schrijven over Hoe fietszadelschedels in kudde door jouw kamers zweven Hoe je handen zich even Snel nestelen in natte klei Als in natte vrouwen die lijken op Persephone van Bernini Marmervlees Koudwatervrees Hoe jij vrouwen doet opstijgen als rooksignalen verspreid in een stad Ik ben er één van Ik roep: brand We bevinden ons ergens tussen nul en oneindig   Hoe je me in mijn imaginaire boomhut in het donker omhult Met obscure muziek onder andere Hoe je zegt kijk Alles wat we zien is op weg naar het einde Kijk kijk Maar alles wat we niet kunnen zien zal blijven de ruimte die niet tussen ons in is Kijk Passie is een spel van clair-obscur Kijk Hoe je zegt kijk En ik meer en meer een rooksignaal word Ik roep: brand   Hoe je woorden openbloeien of uit elkaar spatten Afhankelijk van hoe zwaar we ons bezatten Afhankelijk van je zinsbouw klemtoon klankkleur Of de avondgeur Of de ochtendlucht Hoe je zucht Als het te snel licht wordt Je bent nooit goed geweest in wiskunde maar wel in bed Hoe je groot en sterk bent en met je lijf een echte boomhut om me bouwt Hoe ik zeg dat ik groot en sterk genoeg ben zo en jij me bijna gelooft Of op z’n minst je best doet   Verticale asymptoot Je schiet hoog de werkelijkheid voorbij De ruimtevaarder zwaait Heeft me een bericht gestuurd en mijn hemellichaam licht op onder het scherm Of ik een muze heb   Limieten zijn voor mensen die goed zijn in wiskunde We bevinden ons ver buiten nul en oneindig            

Marieke Ornelis
54 0