Begin

29 mei 2015 · 12 keer gelezen · 0 keer geliket

Een man en een vrouw ontmoeten elkaar na lange tijd. Tijd die de man heeft gespendeerd aan het ontmoeten van vrouwen in vreemde bars en het wakker worden naast neerslachtige hondenogen. Tijd die de vrouw op haar beurt heeft zien verglijden zonder vermeldenswaardige hoogtepunten, of het moest die millefeuille met calvados zijn geweest, vorig jaar tijdens de koffietafel na de begrafenis van haar schoonmoeder. Daar had ze toen ongegeneerd twee enorme stukken van binnengespeeld. Van de millefeuille, niet van haar schoonmoeder, hoewel ze dat bij leven en welzijn wel eens had overwogen. Ze ontmoeten elkaar op dezelfde plaats waar ze elkaar voor het eerst kruisten: in de Sint-Jan Onthoofdingskerk van Schellebelle. Hij had er al jaren geen voet meer binnen gezet, maar toen hij vanmorgen poedelnaakt ontwaakte naast de zoveelste verwaaide windhond, wist hij dat het tijd was. Tijd om te bezinnen en te zien of er tussen kerk en leven nog dierbaren waren. De vrouw zit net met haar rechterhand in het wijwatervat wanneer het portaal kraakt en zijn hoofd verschijnt: “Gatverdamme, Godelieve!”

 

(geïnspireerd op Vivian Maier & A.L. Snijders)

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

29 mei 2015 · 12 keer gelezen · 0 keer geliket