Als ik opbouwwerker ouderenparticipatie in Luik zou zijn, had ik een simpele taak. Ik zou iedere middag rond koffietijd mij installeren in de Hema bij Place Saint Lambert. Het is er de place to be (no pun intended) voor de senior. Gezellig samen een euro-koffietje met tompoes verorberen, druk speculeren en elkaar veel kussen. Luik is mijn stadse thuis. Oudere mannen dragen er een das én hoed. Mensen praten luid en gebaren veel en hoe je er ook bijloopt, je houdt je hoofd hoog en je loopt er wat sexy bij. (Beetje Franse flair). Met mijn gebroken Frans kom ik hier net weg. Ik kan niet wachten om hier op pensioen te gaan. Boire un petit café.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.