Lezen

Onbegrip

Iemand die begrip probeert te tonen, is het ergste wat mij kan overkomen. Wie mysterie kan creëren, biedt de kans aan zichzelf, ook aan mij, om ons samen te verliezen. Dixit een pancarte in Frituur de Bosbrand. uit de reeks 'Alfred Frietkabouter'

Bernd Vanderbilt

4 0

Bloedworst voor de kazakkendraaier

Moeder at de kop. Dit is geen gezegde, noch een spreekwoord. Het was altijd zo. Vader, de lamentabele kazakkendraaier at het liefst bloedworst met appelmoes. Dit is gewoon een metafoor. Als er geen konijn gevangen kon worden, dan at men wel eens 'ooftflakke van een zwien. Dit is een futiliteit in een historie. Nu wij het toch over de geschiedenis hebben, kunnen wij ons vragenspel starten. Het is de bedoeling dat men even snel als oploskoffie antwoordt. Men mag er ook een impulsieve bedenking aan toevoegen. Zo doen wij dat vaak, hier in Frituur de Bosbrand. Ignace en ik. Onnozele spelletjes. Vandaag is Ignace de vragensteller. Ik prepareer mijn brein en daar gaan we. Bruin bier of stout? Stout! Zoetekoek of roggenbrood? Zoetekoek! Rog is vis. Dali of Dalida? Dalida! Teelbal of veeteelt? Teelbal! Teelbal of ballet? Teelbal! Oef, ik heb er nu twee. Liefdesspel of bosbouw? Bosbouw! Lekker neuken in een boom! Verminnen of Groenewoud? Groenewoud! Verminnen is een boerenlul! Boerin of intrige? Boerin! Onnozelaar! Chot, wat doe je moeilijk! Kont of achterkant? Kont! Beginneling! Kop of munt? Kop! Vader of moeder? Moeder, natuurlijk! Oef. Dat ging vlot en ik neem nog een slok, terwijl Ignace, die piewiet, dat liedje begint te zingen en doet alsof hij Frans kent. Iets met een straat vol beenhouwers en het zal me worst wezen wat er vandaag nog gebeurt. De week zij was al moe. De koe gaf het al op. Het kalf zag veel te bleek om nog de nacht te halen. De meeneemchinees is bovendien gestorven. Hij bleef maar dolen, rondtouren in dat wrak. Jaag je niet op en wees gerust. Dit was een metafoor. We moeten gewoon wachten op de lente, op de meifoor, op de appeloogst en dan kunnen we weer zeggen: Die kazakkendraaier, hij at graag appelmoes. We moeten enkel nog wachten op nieuwe wreedheden, op smeerlapperij, op bloed en worst. uit de reeks 'Ignace Somers'

Bernd Vanderbilt

0 0

MATHEMATICAL STUDY

Koen Vlerick

6 0

Raven op de uitkijk

de raaf keek toe terwijl hij groef het waren putten op de juiste grootte niet gemeten wel geschat de maten van de dieren waren aangevoeld de bodem omgewoeld om dood een plaats te geven droefenis moest blijven leven in mijn hoofd hier in dit kapbos naast ons huis brieven werden niet verwacht het ledeleven voor die wezens woekert diep onzichtbaar het gebeurde echt het weegt vaak op de sfeer kleurt de wolken donker hun gewelf het is van grijs beton op droeve dagen als de raven daar weer waren kwam hij nochtans langs de postbode hij likte aan de voordeur lust de feromonen van de rampspoed weet zeer goed hoe spades in de aarde schuiven waar de vork de steel ontmoet hij las mijn brieven aan de troost misschien of snapt gewoon hoe droefenis zich met die tranen uit de hemel laaft ik voel dat nog gebeuren denk terug aan toen een raaf daar op de uitkijk stond terwijl mijn vader nog één putje groef uit de reeks 'Over eelt en zurkelteelt'

Bernd Vanderbilt

3 0

Afdruk

een vers drolletje ingepakt in witte sneeuw - pootafdruk ernaast

Margaretha Juta

4 1

Eeuwig jong

Een vrouw vertelde hoe haar zoon op een Sylvesteravond,Als laatste ontspanning voor de blok,Een nieuw begin ging vieren. Weloverwogen verstopte hij zijn huissleutelsAchter de bloembak op de vensterbank,Bang ze te verliezen. Zijn vrienden vertelden achteraf dat haar zoonDie avond zichzelf was.Dat hij vrolijk danste, lachte,En zelfs een beetje gedronken had. Ongeveer een uur na de jaarwisselingGing hij buiten een luchtje scheppen.Er was mist, en de berm van het kanaal was nat. In de lente moesten er, ondanks alles, bloemen voor het venster komen.Toen kwamen de sleutels tevoorschijn,Die men in de zakken van zijn broek,Noch op de bodem teruggevonden had.

David74

5 0

Dagdroom

Het regende die ochtend toen ik je meende te herkennen in de stad. Niet hard en ook niet miezerend. Iets ertussenin. In een moeilijk te omschrijven Belgische stijl. Ik hief mijn hoofd en glimlachte. Ik verwachtte dat je je hand naar me zou opsteken en iets zou zeggen. Je draaide je rug van me weg. Het bleef stil. Te verbijsterd om te reageren bepaalde de ritmische cadans van mijn passen het vervolg van mijn wandeling. Wat later, bij een kop koffie met gebak, bedacht ik dat jij dat misschien niet was geweest. Dat ik je zomaar had gehersenspind vanuit een hevig vurig verlangen naar jou. Daar, die ochtend, in mijn stad onder de regen.

Melanie Huyghe

17 0

Taalliefde

Hou van taal, ontzeg jezelf geluk in een land dat zelf, voorgoed verstoken van een standaardtaal, het slavenjuk weigert af te schudden en een kruk blijft, en laat Hollandhaat maar spoken. Heerlijk is het afkeer op te poken. School, gezin en overheid zijn tuk op gebrek aan kennis. Extra druk kunde op te krikken wordt ontdoken. Digitaal verliest van wiegendruk. Aansluiting bij Hollands taalgebruik zou de Vlaamse afkomst ondermijnen, maar gedachten en gewoonten kwijnen heus niet met een flinker doorgeefluik.

Robert de Roek

21 1

Verslag van het verlies van de aarde aan de ijstijd en de invloed daarvan op de ontwikkeling van de homo sapiens

Als ik naar een artiest uit het verleden kijk heeft die niet hetzelfde bewustzijn als Lana Schwartzwalt Het is alleen eerlijk daarom leven we in dezelfde wereld we waren onderweg naar dezelfde realiteitsgraad omdat we de aarde niet hadden dat hebben wij als mensen gedaan heranalyse van het bewustzijn van de homo sapiens daarom leven wij in diezelfde wereld waarin kwaliteiten gegeven zijn in plaats van ze te verdienen de vorige wereld was in het niets de reden voor het verlies van de aarde Het verlies van de aarde enkel poëzie kan dat formuleren als het resultaat van dezelfde omwenteling die al de redevoering was volgens mijn standpunt zijn we in niet meer dan dat afhankelijk van ons eigen bewustzijn dat volgt daaruit en wat is de wereld dan louter dan mijn zicht 2049 de steden zijn weer verloren gegaan voor de tijdsgeest en ik besta nog altijd maar een land is nu ook weer niet de vertaling van de aarde het verlies van de aarde is de voorkennis van voorgeboorte deze keer heeft iemand dat wel gezegd nu kent poëzie een aderlating wat betreft mijn redevoering de reden voor misbegrip is het moment maar ik zal niet sterven aan mijn woorden middeleeuwen ik zal niet sterven aan mijn woorden daarom zeg ik alleen maar het volgende nu is overzicht niet langer een vorm van voorkennis daarvan de culturele versie Het verlies van de aarde aan de ijstijd en de invloed daarvan op de ontwikkeling van de homo sapiens een poëtisch aforisme zonder ontstaansmythe een aforisme is een kruik zonder voorkennis die gevonden lijkt ook al heb ik ze zelf gemaakt dat is geen verlies van het moment ik schrijf niet voor de verklaring en dan mis ik iets in mijn handen omdat ik het nog niet heb opgeraapt om dezelfde reden het nut van een redevoering is nog niet gevonden ook niet voor een schip zonder bewustzijn waarvan de bewijskunde de golven is reflectie is nu mijn ode aan de zonde geen poëzie zonder vormverlies maar het is dan ook een toekenning ik kan het omkeren zonder wende naar het begin maar dat mag niet om overduidelijke redenen het eindigt bij bedoeling Het verlies van de aarde aan de ijstijd en de invloed daarvan op de ontwikkeling van de homo sapiens wat is de betekenis in relevantie zonder verlies van het verleden ik weet het niet maar nu heb ik een woordspeling tussen mijn tanden omdat de koude teveel is voor mijn lichaam eigenlijk deden we dus gewoon aan tijdsbehoud omdat ik hier anders alleen ben op een moederziele ijsvlakte en nu kan ik een etruskische vaas schilderen God ik ben ontgoocheld want U heeft mij met Uw Niets verdeeld over tijd en ruimte mij en mijn mensen dat betekent dat ik Uw leider ben God de leider van Uw keuze mijn clandestiene voorkeur in een grot is het behoud van vormverlies zonder betrekking dan kunnen mensen voor altijd vrij zijn zonder dat die voorliefde voor het moment dat alleen wil zijn én de illusie dat je dat in een eternaal moment moet beslissen eindelijk zonder recreatie zijn de stilte zal beslissen ik heb respect voor de idee en daarom schrijf ik het gedicht uit maar ik heb gele tanden die blekken met de schoonheid van dit ijs als iets patroonmatig vastgesteld kan worden waar komt dan die kou vandaan het eindigt bij bedoeling en het gebrek aan herinnering is nu wetenschap waarom is poëzie dan een twijfel voor diezelfde weerkaatsing er zit een stijlfiguur tussen hetzelfde tandvlees ik gebruik hem om een speer op een mammoet te richten de toekomst bestaat en dat is het probleem een probleem zonder voorstelling moet ik dan praten of eten nooit zal ik mij onderwerpen aan omstandigheden poëzie maar dat is toch wat ik denk en niet wat ik aan het doen ben ben ik blind van het denken of blind van de koude waarom is mijn rug leeg en de toekomst zichtbaar zal ik sterven het kind dat ik ooit was voor deze ijsvlakte God zal nooit het onderwerp van reproductie worden daar grijpt een poëet de laatste twijfel van de samenleving nooit zal ik hem in eten voorzien

Robijn Bodijn

6 0

Bel Toon

Ik ben je kwijt geraakt en jij rinkelt niet als ik bel om je te vinden Misschien staat je geluid uit

Wensmens

10 0

Winkeldrukte

Aan kassa vier een lange rij ik wacht nog tien nog acht dan is het aan mij ik wacht nog zeven nog zes ik wacht nog even en dan STRESS! zomaar en uit het niets OPZIJ OPZIJ! komt zij en steekt mij zonder blozen moeiteloos voorbij ze koopt uitgezonderd de blikken voor mijn neus de winkel leeg de kassa sluit, mevrouw we zijn uitverkocht, tot gauw!

Wensmens

6 0

draad vol geluk

Lang en pluizig, paars en geeldik en gruizig, dun maar veelOpgerold, geplooid ;gedraaid, gekeerdgeknoopt ,gebonden, geknipt, verslonden Door nagels of hakendie uiteindelijk weer makensoms stokken die knokkenin verschillend formaatdie dan weer eens zorgenvoor een ander resultaat Miauw voor onafgewerkt, onbegonnenVoor eindresultaat wauw en kassabonnenje handen vertellen een verhaal over een reiselke bestemming een prachtig paradijs Je rimpels je kaartde wol de stuwingde steken en knopen de wegwijzers die brengenlangs alle draden en strengen die verder brengen, vermakenals sjaal of als lakenals trui of een mutshier en daar geprutsgekriebel in je nekbrengt een lach op je gezichtevenals je bericht op elk etiketLach je dag

JanaT.

2 1

Lichaamstaal

Mijn hart een speld een kussen elk onuitgesproken woord een speld een prik door kussen gesmoord

Wensmens

7 1

vroege bloesems

vroege bloesemsaan de boomtoppensprietjes in modder foto: @summer.rune

Lazy Midday

6 0

ik fiets

ik fietsrichting de donkere wolkde examenmaand foto: @christopher__burns

Lazy Midday

11 0

een figuur

een figuuruit drie sneeuwbollende ochtendmaan foto: Nathan Wolfe

Lazy Midday

7 0

Bont

ze rolden hem in herfstblaadjes bonte sneeuwman

Margaretha Juta

2 0

Uitleveringsverdrag

In het uitleveringsverdrag wordt nochtans met geen woord gesproken over de uitvoer van lever. Daar moeten we het voorlopig mee hier en nu in Frituur de Bosbrand. Roeland herbevestigt dat hij kan spreken want op mijn vraag "Hoe is het?" antwoordt hij schaamteloos: Ze ligt in het ziekenhuis en Hollywood staat in de fik. Wij weten dat. Wij weten veel van, veel over elkaar zonder dat wij veel moeten zeggen. Hoe fijn is dat niet? Haar favoriete land is Spanje en haar lievelingsdrank is porto. Haar favoriete schotel is paella en ze luistert graag naar fado. Bijna geheimloos is onze clandestiene broederschap hier in dit etablissement van Alfred. Ze ging bijna dood aan die drank en laafde zich daarbuiten enkel aan de tranen die ze kreeg bij die muziek. Wij weten dat en hopen voor Roeland dat haar lever overleven mag en samen met dat orgaan ook zijn moeder. Bidden voor haar, dat zullen wij niet. Wij zijn niet zot, geloven niet in fabels. Alfred evenmin, al is hij een dwerg. Ik bedoel een kabouter, zoals in een sprookje. Hij neemt ze wel te grazen hier in zijn frituur te Sint-Michiels. De autocars die de autostrade komen afgereden en dan hier voorbij moeten om aan de autobussenparking naast het station te geraken, stoppen hier wel eens. Brugge is een schoone stad.met veel historie en pralinenwinkels. Chocolade is nochtans niet zeer goed voor de lever, maar ze komen toch, al die toeristen. Mogelijks betreft het een soort uitleveringsverdrag of een uitwisselingsprogramma tussen Brugge en Peking. Volgens goede bronnen weerklinkt ons dialect ook op het Tiananmenplein, gelijk men hier op onze Grote Markt, daar voor het Belfort, ook Mandarijn kan horen gesproken worden. Ignace is een malloot. Hij doet zijn uitspraken soms klinken als die van een professor in internationaal recht, of van een doctorandus die de letter P een eeuw lang bestudeerd heeft. Terwijl de moeder van Roeland dus ferm afziet, neemt Alfred de toeristen die hier halt houden voor een hap, een beet en een slok, goed te grazen. Maar dat lukt niet met die Chinezen. Het zijn vooral de Amerikanen en andere volkeren die in de geschiedenis het slachtoffer werden van missionarissen, die het kopen. Ze komen als een soort zendelingen terug naar hier om het Heilig Bloed te aanschouwen en pralines te kopen. Zij leggen hier ook gemakkelijk drie euro neer voor die zelfgevulde flesjes Eau de Lourdes. Enkel plat, in dit land van Jacques Brel. We staan recht en applaudiseren. Deze zin maakt onze dag goed. We wensen de moeder van Roeland ook veel beterschap. uit de reeks 'Alfred Frietkabouter' en ik steek ook een handgeschreven tweede exemplaar in het bundeltje 'Duivelsverzen' (niets is verplicht om te rijmen)

Bernd Vanderbilt

0 0

Tom de Zieke Griek (2)

Malaise voelt niet goed. Bovendien was het vals plat Toch was hij er bijna. Het einde van de tunnel was in zicht. En ja. Daar stond het bordje: Vlaamsch Hemelrijck 13km Maar Zieke Tom zou nog wat geduld moeten oefenen, want daar stond nog andere signalisatie. Het was een pijl naar links met de tekst: Oneindige wegomlegging Gelukkig droeg hij loopschoenen want hij werd achterna gezeten door een Zwarte Man. uit de reeks 'Reizen met Ricky'

Bernd Vanderbilt

0 0

Ontmantelde taalbouwstenen (gedeconstrueerde sestina)

Bekwaamheid in hun vak verkreeg spelling Het Vlaams heet zangerig te zijn. Woorden de Vlaamse intellectueel uitspraak waarderen hun accent op en hop! van leraar Nederlands Berode, prosodie op zinsniveau weergalmen zo akkoorden, aldus getuigden Claes, Becaus woordenschat benoorden onbekend, haast agitprop. en Tanghe. Heimwee naar de jaren tachtig woordvorming Randstedelingen doen alsof 't niet stoorde. bekruipt de kijker altijd nog. zinsbouw Maar in de blauwe enveloppen spelling Zo ondermijnt heel traag het Belgisch-Nederlands belandden briefjes die de uitspraak uitspraak de algemene taal. De Randstad ziet geen kwaad van licht gediftongeerde 'ee's' prosodie in veelvoud van accenten. Standaard staat en 'oo's' de doodsteek gaven. Al woordenschat erboven, is verheven, meent zij voorshands. te Hollands was de kijker niet ter wille. woordvorming Zij merkt niet: spoedig stinkt haar bed naar wants. De Vlaamse taalpaus nam een draai. zinsbouw Van foutloos Nederlands verlegde spelling De Vlaming leert zijn taal nog vaak uit boeken, de adviseur voortaan zijn nadruk prosodie hanteert onwetend plaatselijke ritmes. Hij stond een Vlaams register voor, woordenschat Patronen zijn beperkt en gaan vervelen. maar welke woorden tot die standaard woordvorming Hij gaat nog liever af op algoritmes behoorden, kon hij niet vertellen. zinsbouw dan baat bij Nederlands model te zoeken. De columnist zag heel wat mist. uitspraak Halfslachtig blijft de Vlaamse voortgang. woordenschat Wat is Vlaams anders dan een mengelmoes, Zelfs vooraanstaande sprekers vallen zinsbouw een regiolect, een tussentaal, een kroes op onbewaakte ogenblikken spelling van overblijfsels, zuiver dienend als smoes ontroerend door de mand. Icoon uitspraak om luie, emotionele sprekers de indruk Martine Tanghe gleed vertederd prosodie te wekken mee te tellen in de roes? met 'schatteke' haar pensioen in. woordvorming Beslagen Vlaamse bollebozen spelling Waarschijnlijk is 'een tussentaal' wat streng bewaren fijntjes hun spagaat: zinsbouw als 't om 't gepraat van studax-luitenants cliché-injecties uit het noorden, woordenschat in openbare functies gaat. O Vlaming, meng terugval op hun taalvariant. uitspraak toch wens en feit niet! Vlaams en Nederlands Is dit het Vlaamse eindstation? prosodie zijn geen varianten. Scheiden voelt zo eng! Volstaat die surreële houding? woordvorming Voor postmodernen zeker wel: uitspraak Martine Tanghe speelde met haar kale stijl veredeld regiolect ontroert, prosodie in 't land der blinden vorstin Eenoog. verstikt of drijft tot razernij. spelling Haar zeurderige toon beloofde heil. Soms staren onverdraagzaamheid woordvorming Miljoenen kijkers gingen voor de bijl. en achterdocht ons om de hoek zinsbouw Haar imitators werken zich omhoog. vanuit de Vlaamse navel aan. woordenschat O zuiders kruim, hoelang beweren: vernieuwing ons Vlaams kan naast AN vigeren? stijl Hoelang de waan: wij excelleren? ontroering

Robert de Roek

29 1