Lezen

Puppet politiek

Machthebbers moeten zich grote zorgen maken, Hun zuivere idealen niet kwijt te raken, Om in een waan en schijnleven te geraken, Door het eigen belang van hun zakelijke naasten. Silex Schilderij: Releasing the Fear of Losing Yourself, Jessica Donnelly

4 1

Gespleten klabak

Zo dankbaar ben ik de politie, Erkenning te geven aan mijn schizofrenie, Als zij ons betrappen met het fietsslot te sjoemelen, Sparen zij niemand uit met deze bekende woorden, "Meneer, wat zijn wij aan het doen?" En het deftige antwoord die zij mogen verwachten, Het was ikke niet maar mijn andere verdachten. Silex Uit een andere dimensie.

7 0

Hélaba

Het hatelijkste Vlaamse woordje, Dat zo lekker ligt in ieders mond, Slaapwandelend op elk zijn tong, Een lekkerbekje vòòr het affront, Totdat de lippige tweeling het uitmondt. Alarmerend, fluisterend de onheil in ons oortje, Onzeker van onze daad, hopend op vergeving, Doet ons wachten op een aankomende berisping. Silex Uit een andere dimensie.

10 0

Welvaart voor mij en armoede voor allen

De armen krijgen altijd voorrang, In gedachten maar niet in omgang, Dat merk je aan het pauvre regeringsvoorstel, Geen woord noch plan enkel een doodskus, Sociale werkers trekken weeral aan de wanhoop bel, Politici blijven staren naar de tjokvolle ideeënbus. Maar als het over de welvaart gaat, Inkt tekort en het papier zo schaars geraakt, Zij weten het geld wel te vinden, makkelijk te raden, Zij zijn het gewoon om in hun eigen welvaart te baden. Onmiskenbaar snel komen de besparingsplannen, Met grijns op het gezicht door de koning ontvangen, Brommende Bart is zo trots om in de geschiedenis te treden, Met een visie die onze gemeenschap niet kan eren. Silex Uit een andere dimensie. Schilderij: The Poor and the Rich by George Grosz

10 1

Helden

na het gevecht volgt een hechte omhelzing sportshelden

2 0

De schoenmaker

mijn schoenen gered door de oude schoenmaker die slecht ter been is

5 0

De stad spreekt zijn eigen taal.

De stad spreekt zijn eigen taal.Een mozaïek van gekleurd gedachtengoedzet het decor voor een samenkomstvan generaties. Getafeld in paren van samenstrijd.De geometrie van lichaamstaalrond een boom die in de omgeving opgaat. Wie is de ziel die de geest van de plaats in zich opneemt?Ik betaal het samenleven met tweedehands rook. Welke lucht danst tussen de terrasstoelen en half opengebroken stoepen? Ieder is zijn eigen Shaitan.Levend tussen spontaniteit van bestaanen het verlangen om verder te bouwen op de architectuur van ons eigen plannen. Het gesprek is nooit gedaan. Wie kan zien wie opstaat of neerzitWie komt en wie gaatnaar een nieuw plaats waar we denken we behorendie we in ons hart bekorenen verlichten in onze verbeeldingin leven in de straten die we hebben opgeroepenonwetend van de herinnering die ons te wachten staat. Gedaantes waar we niet gewaar van warendie deel zijn van de stadtreden voortom in gesprek te gaan. De uitnodiging om mijn mond te openenen te herkennen dat ik iemand heb achtergelatenversterkt in mij.Het vraagt om toegang tot mij."Laat mij binnen" zegt hij."Wie ben jij?""Ik ben jij."

1 0

Heeft het ooit bestaan?

Mensen laten altijd wel iets achter. Afval is iets waar niet weten wat mee te doen.Naast me staat een plastieken plantje.Een oxymoron die nooit groeit. Hoeveel water er ook valt het zal niet verzuipen.Hoe droog het ook wordt het zal niet vergaan.Heeft het ooit bestaan?

3 0

Oneindig diep

Wie dorst heeft komen tot de bron en ik zal hem water des levens geven."Schrijf: deze bron is oneindig diep."Elk ieder die hier van drinkt zal geen dorst meer lijden. "Zet je ziel op papier."Hoe heeft iemand zo veel liefde getoond om te sterven voor zijn vrienden?"Word doorboort en blijf hier."De verhalen zijn uiteenlopend over wat echt is gebeurt. "We staan aan een kruispunt en moeten kiezen." Kijk. Ik barst open in bloed en water zodat de dorre woestijn mijn vocht drinkt en terug bloeit en de kudde kan grazen in het gras van mijn lichaam. "Dit is het brood waar ik over sprak." Ik hoor de stem van mijn vader zeggen: "Thuis komen is herinneren dat we nooit zijn weg geweest. "De verhalen zijn uiteenlopend hier over. Niet alles is een Heroes Journey. "Ik ben de weg die ik heb weggenomen zodat je hem kunt nemen. Waar zal je vluchten als de aard zelf je opgeeft?" Ik val. Ik val oneindig diep.Telkens als ik vind om me aan vast te houdenversterkt de storm. "je hebt nog steeds je adem en bloed." Vergeef me maar ik vergeet zelf mijn eigen naam hier."Je naam is Aleph want ik geef je de kracht om geest te blazen in zielen rondom je." Vergeef me want ik weet niet welke kracht ik nog heb."Jij bent Yod want je hebt de kracht om dingen te doen schijnen die verborgen waren eerst." Vergeef me maar ik weet niet of ik degenen ben die moet spreken nu?"Wie staat er nu hier?" Ik ben gestort als een drank offer van water en wijn op de grond.Ik ben de bliksem die de hemel opensplijt De priesters wenen en wrijven aarde op hun halfrond. Ik val. Help mij."Er is geen wetbuiten liefde." Ik val. Help mij."Er is geen wetbuiten liefde." Ik val oneindig diep. ("Neem een moment en kijk: Je vliegt.")

Omhoog gehesen

Na bezoek van een cafékan men toch niet spreken van een sober uitzichtop de toekomstzonder vrienden te hebben gesprokenen zonder een glas te hebben omhoog gehesen op de goede afloop van weeral een ander project. Daar waar het oordeel uitblijft en samen word geroepen naar een slechte beweging van een atleet of sportman. Die kracht om samen leed en blijdschap te delenis niet alleen voor koppels weggelegdmaar ook voor vrienden die elkaar al jaren ontmoetenin dat zelfde café. Maar kan men spreken van vriendschapals alles oppervlakkig blijft?Als er alleen over voetbal word gesproken ben ik snel de kluts kwijtwaar ik mijn ei kwijt moetwant mannen kunnen wenen ooken moeten soms omhoog gehesen worden door gelijkgestemde zielendie op dezelfde toonhoogte hangenen zingen op dezelfde afgrijselijke karaoke muziek.

Dorst

dankbaar drinkt de hond uit het kommetje van zijn baasjes hand

3 1

Zomerregens

zomerregens - de zandbak verandert in een kinderbadje

5 0

Mijn man, acteur in eigen drama

Ik moet eens mijn mancave voorgoed verlaten, Want ik doe niks anders dan boven de pot te braken, Mijn buik oogt vol en bol en mijn schoenen zitten krap, Ik bespaar u mijn humeur dat zich gedraagt als een flipperkast. Ik ben een held, ik ben ervaringsdeskundige nabij, Want 9 maanden zo rondlopen is voor mij snel voorbij, Gelukkig hoef ik weeën en puffen niet na te bootsen, Die lange maanden waren al het klootste. Ik vroeg aan de dokter en mijn echtgenote, Of zij trots waren op mijn inlevingsvermogen, Ik ben nooit zo hardhandig uit de praktijk verwijderd geweest, Allé terug naar mijn mancave, voor een biertje en een stuk vlees. Silex,

9 1

Mijn man, de zelfbedienende hypochondriac

Zou ik als man aan een menopause lijden, Het zweet breekt mij regelmaat uit, Geen droge plek te vinden op mijn huid, Toch doe ik zo veel moeite om zo weinig mogelijk te bereiken. Want voel ik mij zo raar en zielig, Als ik zelfs tegen de kat opvlieg, Zonder het echt te begrijpen, Niemand wordt gespaard, ik ga over lijken. Om dan eens in een oceaan te baden, Na een radicale ommekeer van mijn toestand, Vol zakdoeken en gevuld door mijn tranen, Oh wat is er met mij toch aan de hand. Mijn gedachten slaan op hol, Dokter alstublieft wat meer Medrol, Ook een hormonen preparaat, Want al het normale in mijn geest staakt. Totdat de geneesheer opmerkt, Dat het leven zich niet beperkt, Tot een mannelijk hormonale circus act, Maar dat mijn inlevingsvermogen neurotisch alles verkloot, Als ik mijn vrouw’s overgang met moeite nabootst. Silex Schilderij: Camille D'Havé stupid painter 1978

Zonnebloemen

schotelantennes naast zonnebloemen, staan de goede kant op

6 0

Haat

Haat me, Bedwelm me , met al de liefde die je hebt. Laat me in de waan, laat me verlangen naar je en laat me vrezen naar wat er kan gebeuren. Laat me jou ook haten. Laat me je ook graag zien. Laten we samen verdwalen in deze mismaakte wereld, deze wereld vol verdriet. Laten we van elkaar houden en zorgen dat niemand het ziet, zodat we op elkaar kunnen vertrouwen en ik zeker weet dat je van mij geniet! pauline

Pau line

4 1

Ons leven

Tot je vecht voor je laatste ademteug Je kust jouw geliefde Ik hou van jou Of heb ik dat al gezegd? Je verdwijnt voor een eeuwigheid in zijn lichaam En hij in dat van jou De toekomst is vandaag Alleen vandaag

Elle Hart

20 1

Zomer

libellen lenig slalommend rond rietstengels - zomer in het meer