Blanco

Gebruikersnaam Blanco

Teksten

Toen ze zei

’t Was pas toen ze zei Dat alles vergaat Niets ooit loslaat De lamp ging branden bij mij   Wat daadwerkelijk bestaat Vreugde vindt in razernij Een schep met angst erbij Vastberadenheid op het gelaat   Dan komt het als je het niet verwacht Aarzeling wekkend, oorverdovend gefluister Met moeite zich een weg banen door het duister Perfecte anomalie die de pijn verzacht   Moed is de lijdende stem die ik beluister Ze deelt de illusie van allesomvattende kracht Relatief en retorisch en zoveel juister   Ik verlang het, zij wil het, dat wat voor het grijpen ligt Streven naar bevestiging die alles vergeldt Jammer genoeg na veel offers uitgeteld Ik leek allang voor de schoonheid gezwicht   Toch opgeven niet in de woordenboek vermeld De zwarte leemte met doorzetting verlicht Valkuilen, putten moeiteloos gedicht De vraag om het onmogelijke duizend keer gesteld   En beantwoord, maar niet omdat het klopt Want twijfels, die doen afwijken ’t Gevoel van moedig en sterk lijken Vat de chaos samen, beschrijft hem beknopt   Als een mak lammetje in het leven gedropt Het doen en laten beschrijvend bekijken Kansen soms wel, of niet binnengekopt   Niet leren van fouten werd schering en inslag Ze waarschuwde voor alles wat niet kan, niet mag Niet gezien aan welke nuances het lag Het sowieso bekocht met een hoog bedrag   Verdrijven, overdrijven, om het gelijk te halen Kop hard tegen de muur, achteraf pas balen Met veel getreur toch moeten kunnen stralen Geloof vertrouwen liefde fijngemalen   De weg nog lang, tot het ultieme zijn Onderweg vol wanhoop Met de beste benzine, water bij de wijn Tot ik met brede glimlach de afgrond in loop

Blanco
7 0