Hanneke van Almelo

Gebruikersnaam Hanneke van Almelo

Teksten

Ongeschonden

Ik kom met lege handen. Niets heb ik bij me, enkel maar een groet: saluut aan wie mijn blik ontmoet. Niets eist mij op en niets legt mij aan banden. Hier, vrank en ongebonden, ontvang ik met die handen wat er is en wat zich nu aan mij vertelt. Een beeld van vroeger dat is opgeweld, vervliegt, niet langer meer een kommernis. Het lichaam sterft en ik ben ongeschonden.

Hanneke van Almelo
10 1

Vervlochten

Ze draait haar hoofd zo ver als het wil gaan naar haar die hier haar hand is komen strelen. Wat zeg je ook alweer als men iets zegt?   Er rijst een woord, maar dat geeft voorrang aan een binnenfilm van vroeger taferelen: hoe zij met vlotte slag twee vlechten vlecht   en hoe zij samen voor de spiegel staan waarin hun ogen even olijk spelen, wanneer zij op het hoofd een kusje legt.

Hanneke van Almelo
0 0

sinterklaasgedicht

al geef ik jou nog chocola een varkentje van marsepein wat pepernoten in je vla een glaasje Spaanse rode wijn al geef ik jou nog beltegoed een Uber-maandabonnement twee kaartjes voor de paardenstoet een kijkje in een circustent al geef ik jou eau de toilette een stoombadgeurcatalogus een purperen alpinopet een touwtje uit de brievenbus al krijg je alles op een rij niets maakt jou blijer dan jij mij

Hanneke van Almelo
33 1
Tip

Bezemfeest

De wind tuurt door het raam en wil naar binnen waar muren stevig rond de meubels staan en deuren achteloos zijn dichtgedaan.     Hij wil erin en moet een list verzinnen.   Er kiert een kelderraampje waar hij nu zijn felle vlagen tegenaan laat blazen. Hij laat het venster klapperen en kraken, en rust niet totdat het hem binnen laat.   Hij slaat een gat en dan begint de jacht op glazen die hij op de vloer laat spatten. De viltjes op de tafel laat hij vliegen en de gordijnen klappen op de maat.   De staartklok en het borstbeeld waaien om. De tafel windt hij in een pirouette waardoor de kom gaat dansen en de soep  met slierten kletsend in de rondte slaat.   Zo wint de wind van een gesloten geest. Genade kent hij niet, zijn scepter zwaait. Al wat vertrouwd lijkt, wordt omver gemaaid en weggeblazen in zijn bezemfeest.

Hanneke van Almelo
31 3

Hilda

Ik heb vandaag een boom gekust, m’n armen om zijn bast geslagen. Ik voelde hoe het bange jagen door stille kalmte werd gesust.   Als kind zocht ik op zomerdagen na al het robbedoezen rust. Ik wist, al was het onbewust, de plek te vinden, zonder vragen.   Ik heb vandaag mijn zus gekust, m’n armen om haar heen geslagen Ik voelde me, als toen, gedragen door haar aanwezigheid en rust.

Hanneke van Almelo
1 2

Opleiding

Publicaties

Prijzen