House of cards
Ik luister naar een lied,Radiohead denk ik zoals jesoms dingen weet zonder ze geleerd te hebben.
Misschien omdat het klinkt zoals jijop een doordeweekse dag, melancholietussen de regels lees ik verdriet,je verbiedt me dieper te graven.
Ik zeg dat er een dag komt dat allesbeter wordt, probeer de afgrond in je blik te negeren, de valdie je amper camoufleert.
Terwijl Radiohead zingt over invallendekaartenhuizen, tracht ik het mijneovereind te houden, krampachtig
met krommende vingers, stramme handen streel ik je krullen, weerbarstigbuig je je hoofd. Kijkt me niet aan.