Vijf dagen gehuild en gebeden
Het obligate eind
Alweer geen verdriet vermeden
Je komt binnen
Zelfzeker en vrij
Je vult al mijn zinnen
Niemand komt binnen als jij
Ik ben geen boom die meebuigt in de wind
Standvastig, gracieus, lening en rank
Ik ben fragiel, naïef als een kind
Te broos, te blank
Ik eindig niet op de grens met mijn omgeving
Maar wil samenvallen
Afscheid van tientallen uren met jou
Gekweld door de gedachte dat er zo geen uur meer volgt
Fantaseer ik een implosie van onze werelden
Waar geen lijnen zijn
Geen grillen
Geen jij
Geen ik
Alleen samenvallen
Nu val ik alleen