betere kleur
karmeliet blonk en schonk me de kelder, in zijn ogen, de hemel te grijs
de eerste teug deed me weinig, eerder verdronk ik in betere wateren
maar eens die zoetjes bij me binnen sijpelde, wist ik te zien het waarom
tot karmeliet me in de ogen keek, te recht naar mijn indruk, donkerder
nog dan de kleur van de hel, licht in geloven, was ik, raapte mezelf op
liever verkoos ik dan toch, de hemel boven de hel, uit zijn kelder wou ik
weer zoetjes verdrinken in ogen zelfs grijs, recht voor raap, helle waarom
in duvel las ik ontsnapping, indruk naar lichtere kleur, die bestelde ik ras
schonk, sijpelde, ik dronk en verdronk, diep in meer ogen, betere kleur