Op je eiland in de lucht
Geland, met een vermoeide zucht
Koud en alleen
Niet wetend waarheen
We vonden je daar
Dankzij je gestreepte haar
Wachtend op een zonnestraal
Maar de lucht bleef grijs en graal
In een moment van blind vertrouwen
Hield ik mijn vinger uitgevouwen
En geheel akkoord
Klom je aan boord
In ruil voor mijn warm vel
Gaf jij me iets evenwel
Een gevoel van verbondenheid
Met de natuur zijn schoonheid
Maar nog voor ik dit kon doorvoelen
Zag ik je in je vleugels woelen
Je liet me opgewarmd los
Vrolijk zoemend door het klamme bos