smis

Gebruikersnaam smis

Teksten

Bijgeloof

Op je eiland in de luchtGeland, met een vermoeide zuchtKoud en alleenNiet wetend waarheen We vonden je daarDankzij je gestreepte haarWachtend op een zonnestraalMaar de lucht bleef grijs en graal In een moment van blind vertrouwenHield ik mijn vinger uitgevouwenEn geheel akkoordKlom je aan boord In ruil voor mijn warm velGaf jij me iets evenwelEen gevoel van verbondenheidMet de natuur zijn schoonheid Maar nog voor ik dit kon doorvoelenZag ik je in je vleugels woelenJe liet me opgewarmd losVrolijk zoemend door het klamme bos

Zomer

Met malende pedalenDie in het landschap verdwalenProef ik de zwoele zomerluchtDe zon zijn avondzucht Terwijl de laatste gloedDe horizon ontmoetGaan mijn gedachten helder verlichtNaar alles waar ik graag over dicht Maar het is moeizaam schrijvenTerwijl ik binnen bochten tracht te blijvenTerwijl ik geen kaart heb meegenomenToch ben ik reedsIn de zomer aangekomen

Bestemming

Ik verdwaal in gedachtenNaar waar mijn hart reizen wilMaar mijn wortels groeien diepTerwijl ik op mezelf zit te wachten Tot ik mij terug los maakEn een richting kiesDan verdwalen mijn voetenEn krijg ik mijn gedachten geordend terug Mijn bestemmingIs mijn beginpuntOm terug te kunnen staanWaar ik nu wel verder kan gaan

Getij

Toen je zei Dat je niet langer van me hield En je verklaarde onze relatie als voorbij Had nog niemand mijn hart zo hard vernield Ik wou argumenteren Hoe goed we konden praten Maar mijn keel kon niets meer produceren Enkel tranen kon ik er nog uit laten Je liet me daar dan ook staan Met een krop in mijn keel Drijvend in een poel van gezouten traan Gestrand tijdens het droefste getij

De uil

De ochtend in het bos Plots verstoord door kabaal Een specht ging er met de snavel op los En gaat met houtwantsen aan de haal De eekhoorn steekt zijn staart in zijn oor Het konijn kruipt wat dieper in zijn hol Maar de uil met zijn haarscherp gehoor Die heeft er al snel de buik van vol Woedend strijkt hij bij de specht neer “Oe-hoe durf je op dit vroege uur?” Want de uil was de hele nacht in de weer Met het vangen van muizen in de boer zijn schuur

De hoogste wolken

Wonderlijke vogel Je wist je te laten dragen waarheen de wind je meenemen kon zonder ooit naar een eindbestemming te vragen Je hebt je nest Met kuikens achtergelaten je deed je best Maar met de natuur valt niet te praten Hier ben je neder gedaald De wind streelt nog door je veren Maar de ziel is al uit je kleine lijf gehaald Om eeuwig doorheen de hoogste wolken te scheren

Scherven

Ik kocht je een vaas met bloemen Omdat ik sorry wou zeggen Ookal kon ik niet juist benoemen Waar ik ons pijnpunt moest leggen Maar je weigerde mijn gebaar En alles dat ooit tussen ons was Viel in stukken uit elkaar Breekbaar als glas Je liet me met gebogen rug Tussen de scherven staan Maar je keerde terug En reikte me een veger aan Ik puzzelde terwijl met woorden Enkele stukjes terug in elkaar En zag hoe ze bij elkaar hoorden Er werd een nieuw verhaal zichtbaar De vaas heeft het niet gered Maar wat ik graag een relatie noem Hebben we weer in elkaar gezet Terwijl jij open bloeit als een bloem

Vreemd gevaar

Online aangeklikt Ergens ver weg ingeblikt Toegestuurd tot aan mijn deur In een doosje zonder deuk noch scheur Want heel goed leesbaar De woorden fragile, breekbaar In het rood overal aangebracht En zodoende behandeld met aandacht Zouden we niet evengoed Een gezin dat vluchten moet Gevangen zit in een regime van verdriet Binnen de lijnen die je op kaarten ziet Behandelen als een prioritaire verzending Veel waardevoller dan elk hebbeding Fragiel en breekbaar En niet als een vreemd gevaar Willen we nog steeds zo leven En enkel ons spiegelbeeld aandacht geven Overtuigd dat een ander zijn tweede kans Onze reflectie vermindert in glans

In het bos

In het bos Hoor ik de wind zingenHoor ik bladeren fluisteren Hoor ik bomen vermoeid kraken In het bos Hoor ik thuis

Woorden

hoe kan ik beschrijven wat je moet kunnen proeven De geur je neus indrijven In je netvlies groeven Hoe kan ik je vertellen Wat niet valt te verklaren Woorden die in mijn keel blijven knellen Gedachten die ik nergens kan bewaren Maar het is zoals het is En niet alles is gemaakt om te delen Hoe lang ik ook naar woorden gis Niets beschrijft iets in zijn gehelen

Virus

Ieder in zijn bootje Bevaart de golven van het virus Ieder gevangen in zijn gezondheid Bevaart een zee zonder zicht op land Maar als de nacht Haar donkerste uur geslagen is Zal het licht van een vuurtoren Het verste gedragen worden Want hoop zal ons leiden In de richting die we moeten varen We weten niet hoeveel golven nog Maar we moeten het licht in ons hart bewaren

Hersencellen

Pas als de stilteDe ruimte vultHet duisterZich tussen mijn oren nestelt Dan komen de dromenBeleef ik andere levensBezoek ik dimensiesEn vergeet ik alles bij mijn ontwaking Maar kleine flardenGevangen in mijn hersencellenKomen soms terug naar het oppervlakEn laten mij dagdromen over hun betekenis

Als het buiten giet

ze vraagt me somswaarom ik zelden nog huilwaarom geen traan me verlaatmaar ik maak er geen woorden meer aan vuil wat zou ik moeten zeggende wereld huilt al genoegik weet niet of ik het uit kan leggenzonder dat ik de daad bij de woorden voeg Maar als het buiten gietvoel ik de pijn van volwassen zijnen verdrink ik in mijn verdriettot de volgende zonneschijn

Grazend hert

Grazend hertEen schoonheid in de schemerIk mocht je beglurenEen moment dat eeuwig mocht duren Ongestoord ging je je gangDe dans van de natuurOp het ritme van ritselende bladerenEen spektakel van emoties Je hebt me nooit gezienMaar je blijft dartelenDoorheen mijn gedachtenTot dagen verder

Vrouw

Mijn vrouwZe maakt me gekIk begrijp niet langerHoe wij samen leven moeten Ze heeft kasten vol mooie klerenMaar als ze 's avondsNa een lange dag wil rustenDraagt ze mijn favoriete t-shirt Als ik eten maakEn het lukt me iets lekkers te makenVerdeel ik alles tussen ons tweeEn steelt ze nog het laatste van op mijn bord Of als ze ergens heen moetHeeft ze graag dat ik haar brengOokal heb ik nog veel in huis te doenWil ze dat ik haar chauffeur ben Blijkbaar kiest ze uit alle kleren,Al het lekkers in huisOf op drukke dagenVoor mijIk ben gek op haar.

Prijzen

Aanmoedigingsprijs voor een niet-genomineerd gedicht van een Ronsenaar toegekend door Marnixring Ronse Taalgrens. Gedichtenwedstrijd Ronse 2021