blaf
het aanhoren kon ik toen niet
meest wou ik het verschoppen
het wilde zich tot me opdringen
zich door mijn mazige net duwen
iets hield me er dan al verstopt
ongegeneerd luid kwam het
niet snel genoeg vonden mijn oren
vingertoppen onder druk van schroom
alweer verstopte ik mijn waarheid
ik wou blaffend uitbreken
haastig liep het me voorbij
ik wou het op de schouder kloppen
nog een keer doen omkijken, zijn blaf
als verbeten net mazig verscheuren
maar net toen, blafte mijn waarheid
me haastig terug naar waar ik moest
dit aanhoren, ongegeneerd wou die
als vingertoppen bij me aankloppen
me doen omkijken, verbeten zijn blaf
waarheid kwam luid, ik kon breken