Blauw, en dan het liefst de royal blue variant, och het maakt niet zoveel uit.
Ik ben van blauw gaan houden toen ik vroeger in het gras lag,
naar de strakblauwe hemel keek en me voorbereide op de toekomst,
die zondermeer succesvol zou worden,
geluk en voorspoed en vooral veel kijken naar een strakblauwe lucht.
Mijmeren over van alles. Geen al te gek idee, strakblauw is ook de kleur van de lucht in het zuiden, tijdens de zonovergoten vakanties. Geen wolkje aan de lucht en enkel zon, vrijheid en zinderende hitte. Het echte trotse en succesvolle gevoel van welverdiende vakantie. Opmerkelijk hoe graag ik mag genieten van dat soort momenten, van de rust en de strakblauwe wolkeloze zon.
Ik zie het vaak terug op vakantiefoto’s,
ik vind dat steeds weer schitterend,
het maakt mijn vakantiebeleving pas compleet.
Het komt ook wel voor dat ik het blauw van de lucht ontdek in een stad, Parijs, New York.
Ook daar zie ik veel foto’s waarbij ik het strakblauwe probeer vast te leggen. Ik weet dat ik een keer een fotowedstijd won met de fakkel van het vrijheidsbeeld tegen een werkelijk strakblauwe lucht, een beetje foto shop, dat wel, maar dat weet niemand.
Ik was fier en trots op het winnen van de prijs, de foto schijnt nog ergens te hangen in de gangen van een DSM gebouw.
Ook nu ik dit hier typ kijk ik langs een brug tussen Denemarken en Zweden tegen een strakblauwe lucht, met een vliegtuigje erop, nee niet ge-foto-shopt, maar wel apart, het verstoort het strakblauwe totaal niet...