Mijn vingers lekken inkt
Druppen verder,
dan weer dichter,
bij elke indrukwekkende stap
Geen verweer voor het pulseer
van dat niet te stelpen sap
Spatten uit alle macht
blauwgeaderde parels
stroomafwaarts, langs polsen
en langs pijn
Kan ik niet anders
dan transformeren
in die vacht
van blauwe wijn