Aan het zwembad in een vakantiepark kan je opmerkelijke dingen zien. Vooral als je twee jaar op rij naar hetzelfde park gaat, merk je mooi de evolutie.
Vorig jaar leek het net alsof er een grote schoonheidswedstrijd aan de gang was, waarbij je jouw strakke lijf in zo groot mogelijke bikinislip moest hullen. Dit jaar daarentegen kocht je voor dezelfde prijs nog maar een kwartje van de stof van vorig jaar en zien de lichamen er ook helemaal anders uit. Het ziet er naar uit dat die strakke lijven van vorig jaar zich een jaar lang tegoed hebben gedaan aan alle vettigheid en snoepgoed die ze in hun handen kregen. Iemand die vorig jaar het kleinste vetrolletje angstvallig trachtte te verstoppen in een imense slip, zou hiermee dit jaar kunnen pronken terwijl de fijne koortjes van een minibroekje zich schuil kunnen houden tussen de twee boven elkaar rustende rolletjes.
Op zich ben ik voorstander van de hele body-positivity-mindset omdat mijn lichaam ook niet om door een ringetje te halen is, maar wanneer de lijn tussen het fier zijn op je lichaam en obesitas flinterdum wordt, stel ik me toch de vraag of we onze opgroeiende kinderen nog wel met een correcte mentaliteit aan het opvoeden zijn.