boekenfestijn

3 nov. 2023 · 11 keer gelezen · 1 keer geliket

Soms moet je meanderen. Soms wil je niets, en wordt net daardoor alles mogelijk. Is vrije wil niet helemaal niets willen?
In elk geval, je voeten brachten je naar het boekenfestijn. Een naam dat even hoogstaand klinkt als terug opgewarmde frieten.
Natuurlijk kwam ik je het liefst tegen in een andere keten (liefst van al geen keten), maar zo is het tegenwoordig. 
Je dreef als het ware tussen de commerciële boeken. Marvel stage four. Je wachtte nietsbeseffend op de vonk.
De vonk dat de cilinders in je hoofd op en neer deed bewegen. 

Ik stelde een vraag, je zei niets. En ja, je antwoordde me op automatische piloot, net als je voetstappen bestuurd werden door een joystick. Maar tegelijk bracht het je geest terug naar je lichaam.
Ik stelde een vraag. Je zei niets.
Ik ging verder. Je stond stil. Je werd wakker.

Hier begon je film. Vandaag was de eerste bladzijde uit je dagboek. Ineens was je een lichaam. Jij was helemaal jij.

Ik daarentegen glipte langs een wolk menopauze en zocht een boek van een Japanse schrijver. Hij was heel populair. Hoewel hij volgens mij maar één verhaal schreef, schreef hij vele boeken. 
Misschien was dat het leven, bedacht ik. Eén ding goed kunnen, het duizend maal herhalen.
Misschien is kunst wel een slaaplied, en iedereen heeft dezelfde droom.

En deze ideeën spookten door jouw hoofd;
- Hoe zou de eerste mens die besefte dat de aarde rond was zich voelen?
- Wat als al die tijd verkwist op pornosites zou gebruikt worden voor het schrijven van liefdesbrieven?
- En dan, wat is een relatie?
Zou je bij jezelf in de auto willen zitten? Wat is eigenlijk een vreemde anders dan een familie die je nooit hebt gehad. Is religie niet een oude vorm van ordehandhaving? Een allesomvattende wetboek dat een fantastisch wezen creëert in de geest van de mens?

Je stond er ettelijke minuten, want zulke gedachten hebben tijd nodig.
Ik keek je nog smalend aan. Ik wist niet eens zeker wat het betekende, maar ik dacht het. Dat ik smalend naar je keek.
Jij keek naar de uitgang. Je moest weg uit die boekenwinkel. Je was uit-ge-meandert. Jij was veranderd.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

3 nov. 2023 · 11 keer gelezen · 1 keer geliket