De houten stoel kraakte: Irminsul nam het verbazingwekkende bewijs dat hij enig gewicht had in dank aan, stond recht en ging weer zitten, aandachtig luisterend naar wat hij teweeg bracht, lachte, veerde opnieuw op en maakte een dansje in de kamer, zichzelf gelukkig prijzend dat hij de stoel gisterenavond niet harder tegen de muur had gesmeten dan nodig.
(briljante zin #1)