Opgekrult in een balletje paniek op een zwarte bank, 4e verdiep, gebouw z van campus groenenborger UA. Mijn hoofd, leunend tegen de ruwe oversized betonblokken die in dit gebouw als steunmuren doorgaan, dat mijn benen daarnet na kritieke kortsluiting het commando gaf uit de extra (= lees broodnodige) sessie wiskunde weg te stappen en nu ze verbiedt terug te wandelen.
Waarom? Waarom is het al bijna 2 weken lang neen elke keer dat ge iets moet doen da nog maar in de buurt komt van't schoolwerk? What did we work for 4 years? Now I'm no longer only limping behind on thermo and barely holding onto math but just in a deadstop for those 2 AND statistics and barely keeping up coding... what is scaring you so much? It isn't even school, isn't it? Everything else. Cooking, laundry, administration of 10000000 things, not having a printer, not having school supplies even tho I need them... and on top of that always wanting to become a professional artist because ofcourse. Oh yeah and having low energy and little to no friends/people I can talk to in person that I feel would understand on campus. Ohja en ziek worden tijdens al deze bs.
Voor zij die zich stilletjes aan beginnen afvragen of ik oké ben... niet echt eigenlijk.
Anyhow thx for listening to me ramble in a debatably poetic fashion.