Ik hield van je innerlijke kind,
dat in de beste momenten boven kwam piepen.
Wie je bent onder die opgebouwde laag,
onder die façade.
Niet alles is voor jou weggelegd - verandering en heling zijn woorden waar je amper nog in gelooft?
Jij koos.
Ik koos - of toch met wat tegenzin.
Ik geloof in het goede.
Al doet het er niet meer toe.
Jij en ik,
lopen nu even verdwaald.
Ook al vinden we onze eigen weg wel terug.
Moesten onze wegen kruisen,
weet mijn innerlijke kind is geblutst, niet beschadigd.
Heling en verandering zijn voor mij weggelegd.
Ik vergeef, al vergeet mijn ziel niet.
Mijn innerlijke kind danst, zingt en springt nog steeds.
Mijn innerlijke kind vergeet niet het gevoel dat je me gaf.
Elk gevoel.