Ik zou in je beenderige lichaam willen knijpen. je een laatste keer naakt zien. En dat wel honderden keren opnieuw. Ik wil je uren en uren niet kussen. Ik zou de moed willen hebben de wereld te verlaten en bij je in te trekken. Op een avond mijn tassen in de koffer laden en na jaren aanbellen. “Je mag me oneindig vaak bedriegen” zal als warme melk uit mijn mond druppelen. En ik zal hetzelfde doen. Ik zal je bedriegen met elke man, elke vrouw. Maar ik zal elke knoop in je organen er als een weefster handmatig uitprullen
Ik zal zelfs van je moeder houden
ik zal je kleren in een warme bloemensop steken en ophangen waar het net hard genoeg waait
ik zal je kinderen baren, ze met mijn gewonde tepels voeden
je afwas doe ik niet, dat gaat net te ver.